Verhalen
-
Februari 22, 2015
Stel je voor, het is 2050 en je gaat een weekendje naar Texel om de lokale eilandwijn te proeven. Tijdens de bootovertocht zie je hordes huilende Spanjaarden op wijnreis in Nederland, met een rugtas vol tapas en paella, want het smaakt toch beter uit eigen land. De wijn niet meer, daar heeft klimaatverandering het iets te warm voor gemaakt...
Vamos a Texel
Ok, dat gaat misschien wat ver. Helaas is het wel waar dat klimaatverandering hier en daar de Spanjaarden wat zenuwachtig maakt. De druiven werden tien jaar geleden voornamelijk in september geoogst, maar tegenwoordig is dit steeds vaker een maand eerder het geval. In bepaalde gebieden zorgt het warme weer voor rijpere, zoetere druiven en wijnen met een hoger alcoholpercentage. Dit hoeft niet altijd slecht te zijn (sommige
-
Februari 08, 2015
La Sibilla bevindt zich in de Golf van Napels, omringd door de zee. Een vulkanisch gebied waar de familie Di Meo tot in perfectie de filmische Italiaanse familie aan het uithangen is. “We wonen met z’n achtendertigen in twee huizen, naast elkaar”, vertelt Vincenzo. “Wel hele grote huizen hoor…”, voegt hij toe, maar dat helpt niet. Je hebt het beeld al in je hoofd. Komt The Godfather scène van dat huwelijk in je op? Precies, en dat - min de factor van de georganiseerde misdaad - lijkt het dagelijkse tafereel te zijn rondom de wijngaarden van La Sibilla. Al vijf generaties lang is de familie Di Meo verantwoordelijk voor deze wijnen, waarbij elke generatie zijn eigen draai geeft aan de stijl zonder er al te veel aan te veranderen.
Wijnopvoeding
Vincenzo Di Meo, nog maar achtentwintig jaar oud, heeft de leiding in handen. Een grote verantwoordelijkheid
-
Januari 26, 2015
Geen mens wilde er iets mee doen, met de verlaten garnacha wijngaarden in Navarra, Noord Spanje. De oude stokken leverden weinig druiven op, vandaar. Zelfs het subsidiegeld dat de EU beschikbaar stelde om dit werelderfgoed en de bijbehorende biodiversiteit in leven te houden leverde weinig enthousiasme op bij de Spanjaarden.
En toen, op een dag, liep er een getrouwd stel door de verlaten garnacha percelen. Gewapend met genummerde plastic zakken en een SIGPAC computer (een soort Google Maps voor Spaanse wijngaarden) verzamelden ze druiven van elk perceel. Ze kauwden op de schillen, op zoek naar zijdeachtige tannine, schoon fruit, spanning, potentie. Van de veertig wijngaarden, sommigen meer dan honderd jaar oud, kwam iets meer dan de helft door de strenge selectie van de twee ervaren wijnmakers. Met die lijst gingen ze naar de ‘Consejo Regulador’.
-
December 07, 2014
Tijdens het dessert zat je nog rustig aan tafel, even later sta je op de dansvloer rondjes te draaien met de volledige Italiaanse bediening. Wat is er gebeurd? Oh ja. Grappa. Het moment dat dit Italiaanse destillaat op tafel komt is vaak het omslagpunt van de avond. De meeste grappa’s zijn een ordinaire kopstoot richting de dansvloer, maar er zijn uitzonderingen. Er bestaat ook grappa die juist een dikke laag diepgang toevoegt aan de avond. Geen ongecontroleerde dansmoves, maar diep filosofische gesprekken over de schoonheid van het leven. Degenen die de grappa’s en likeuren van Distillerie Berta al hebben geproefd begrijpen waar we het over hebben.
-
November 21, 2014
Eigenlijk zijn Italianen een behoorlijk koppig volk. We zien dat vooral terug in het onvermoeibaar vasthouden aan tradities, waar wij dan weer de vruchten van plukken in de vorm van een mooi gerijpte Parmezaanse kaas of handgemaakte ravioli. Maar wat als je als Italiaan consequent breekt met tradities, gewoon omdat je vindt dat het beter kan? Dan ben je pas echt koppig. ‘Testone’, noemen ze dat. Een woord dat past bij broer en zus Parusso, die in het Barolo gebied hun eigen pad bewandelen. Daarmee was er vanaf de eerste ontmoeting meteen een klik met Anfors. Een klik op het gebied van eigenzinnigheid en kwaliteit.
Wijn met een eigen karakter
Barolo wordt gemaakt in een gebied waar traditie heilig is, en waar Parusso wordt gezien als een modern wijnhuis. Een buitenbeentje. Marco Parusso werd eind jaren negentig beschouwd als rebels toen hij begon te werken met rotorfermentors die de wijnmost continu in beweging houden, en vervolgens
-
Oktober 15, 2014
Mensen die hun passie volgen, werken vaak veel en hard. Dat kost geen enkele moeite omdat alles wat ze doen vanuit het hart komt. U kent mij waarschijnlijk niet, maar ik ben een van die gelukkigen. Op 17 december a.s. is het 12,5 jaar geleden dat ik Anfors oprichtte. Voor het eerst gaat Anfors ‘publiek’. 2014 is een memorabel jaar, om meerdere redenen.
Heel eerlijk? Het gaat de boeken in als het heftigste jaar in ons bestaan. Niet vanwege tegenwind of financiële sores, integendeel. Het was gewoon héél hard werken. Voor het hele team. We leveren meer dan 10 jaar alleen aan de (top van de) Nederlandse gastronomie. Maar Anfors was nooit online. Niet eens een beetje, gewoon helemaal niet. En daar wilden we verandering in brengen. Het gewone werk ging door, ondertussen bouwden wij een website.
In oktober lanceerden we onze webwinkel voor consumenten in Restaurant De Librije, tien jaar geleden de eerste die onze wijnen op de kaart zette. Al