Land van oorsprong | Italië |
Type | Familiebedrijf |
Sinds | 2010 |
Oppervlakte | 5 hectare |
Productie | 60.000 flessen per jaar |
Oenoloog | Marinella Camerani |
Landbouw | Biologisch |
Adalia
Wanneer een wijnhuis wordt vernoemd naar een diertje dan spreekt voor zich dat dit beestje belangrijk moet zijn voor desbetreffende wijnmaker. In dit geval betreft het een tweestippig lieveheersbeestje, Adalia bipunctata. Ook wel enkel Adalia. Een lieveheersbeestje dat dol is op specifieke soorten bladluis en laat dat nou goed uitkomen. Dit kleine beestje wordt beschouwd als grote vriend en is een uitstekend (ver)jager van de belangrijkste bladluis soorten uit de wijngaarden. Tezamen met een uitgebalanceerde biologische landbouw zorgt dit voor een geweldig evenwicht in de wijngaarden met gezonde en vitale druivenstokken en vruchten.
Deze wijngaarden zijn gelegen op 5 hectare in een hoek van de Val di Mezzane, een prachtige vallei net ten oosten van de provincie Verona. Deze vallei begint dicht bij de stad Vago di Lavagno en groeit vanaf hier omhoog in de richting van Mezzane di Sotto. Het heuvelachtige landschap wordt gekleurd door wijnstokken maar ook door kersen-, olijf- en kastanjebomen die door elkaar zijn aangeplant op een kalkhoudende bodem. Dit gebied wordt door Italianen beschouwd als één van de mooiste delen van Verona, mede ook door de overvloed aan water, talrijke beekjes en de overblijfselen van nederzettingen uit oude (Romeinse) tijden.
Sinds 2010 is Marinella Camerani het gezicht op de boerderij, tevens eigenaar bij Corte Sant’Alda. Hier heeft ze de dagelijkse werkzaamheden overgedragen aan haar dochter Alda. Het streven bij Adalia is naar jonge, betaalbare maar authentieke wijnen in direct contact met de natuur. Dankzij dit gedachtengoed en haar ervaring op het land en in de kelder waait er een eigentijdse, frisse en enthousiaste wind in deze traditionele Italiaanse wijnstreek. Elke Adalia-wijn komt uit een bepaalde wijngaard die door de ligging, de variëteit van de druiven, de leeftijd en het de training in een dubbel pergola-systeem een geheel eigen identiteit ontwikkelt. In de kelder wordt weloverwogen houtrijping toegepast, maar niet in overdaad. Daarnaast wordt er veel geëxperimenteerd met amphorae, cementen tanks en ongefilterde eindproducten waarmee een prachtige eigentijdse lijn aan topwijnen ontstaat.